Bolboretas
AG.- Bolboretas é un marabilloso relato de Xabier P. Docampo ilustrado por Xosé Cobas. Despois de escoitar o relato que nos le Mar, animádevos a facer as seguintes actividades:
1. O protagonista argallou un xogo sorprendente, en que consiste?
2. Convértete ti agora en protagonista e argalla un novo xogo sorpresa. Logo, convida o teu mellor amigo ou amiga a xogar contigo gravando unha mensaxe de voz.
3. As bolboretas teñen lingua. Sabíalo? Como é? Como se chama?
4. Reescribe graficamente en formato de banda deseñada as escenas principais deste conto.
5. “Mañá pásasme outra”, dille a nena ao neno protagonista. Continúa o relato comezando deste xeito:
Ao día seguinte…
Podedes enviárnolas a aulasgalegaslinguagalega@gmail.com e partillarémolas encantadas!
1. O protagonista argallou un xogo sorprendente, en que consiste?
Consite en meter unha bolboreta na boca para que coas meixelas moi hinchadas sentir o seu reboar, pero tiña que ter moito coidado para non facerlle dano.
2. Convértete ti agora en protagonista e argalla un novo xogo sorpresa. Logo, convida o teu mellor amigo ou amiga a xogar contigo gravando unha mensaxe de voz.
O xogo consiste en cada persoa do grupo ten que ir facendo progresivamente un paso de baile e ir progesivamente formando o baile. A gracia e que non se podo equivocar en ningún paso, se se equivoca tiene una consecuencia que eligiran sus compañeres
3. As bolboretas teñen lingua. Sabíalo? Como é? Como se chama?
Sí, teñen lingua e chamáse espiritrompa. Non o sabía!
5. “Mañá pásasme outra”, dille a nena ao neno protagonista. Continúa o relato comezando deste xeito:
Ao día seguinte…
A nena non se aguntaba máis e tiña moitísimas ganas de vover a xogar ao xogo do neno. Non se contiña! Asi que deciciu ir visitalo. Houbo unha catratrófica noticia, o neno non estaba por ningún lugar , a verdade e que a nena estrañoulle moito. Ao entrar a súa casa o neno deixáralle unha nota na que poñia:
Marchei a outro lugar, xa que por tema de traballo de meus pais non podía quedarme.
Espero verte pronto, e hasta que non poidamos de ir de vacacions , se queres, comunicaremonos através de cartas!!
Os nenos tuberon durante 6 meses comunicandose por cartas pero volveronse a encontrar no verán, e xogaron aos xogo das bolboretas. Pasaronse todo o serán xogando!
Gustoume moito o conto, a verdade e que era moi interesante . Canto as preguntas na 2 non sabía de que forma tiñan as bolboretas a lingua! Un saúdo.
María, no segundo exercicio, non tiña maneira de grabalo, perdón!
1. O protagonista argallou un xogo sorprendente, en que consiste?
O xogo consiste en hinchar moito as as meixelas e meter unha bolboreta na boca para sentir o seu reboar, pero sempre con moito coidado para non lastimala.
2. Convértete ti agora en protagonista e argalla un novo xogo sorpresa. Logo, convida o teu mellor amigo ou amiga a xogar contigo gravando unha mensaxe de voz.
O xogo consiste en que hai que deseñar unhas cartas con distintos movementos, xa sexan de baile ou diferentes posturas.Entón cando xa estás as cartas rematadas , os participantes do xogo, por orde, van a coller unha carta cada un , o primeiro ten que facer a postura ou o paso de baile que lle tocou só o del, o segundo ten que facer o que lle tocou a el pero tamén o do primeiro , e así sucesivamente ata que se cree por decilo de algunha maneira unha coreografía , pero ollo, se un participante se equivoca nalgún paso estaría descalificado, e ademáis añádeselle un castigo.
3. As bolboretas teñen lingua. Sabíalo? Como é? Como se chama?
Si teñen lingua, e recibe o nome de espiritrompa.
5. “Mañá pásasme outra”, dille a nena ao neno protagonista. Continúa o relato comezando deste xeito:
Ao día seguinte…
A nena quedou con ganas de xogar outra vez, logo fixolle unha chamada ao neno, que rápidamente acudiu a súa casa. Logo de estar toda a mañan xogando a o xogo das bolboretas, xa se cansaron e decidiron crear outro, que consistía en coller un caderno, e ao largo do día debuxar todas as bolboretas que se encontrase, e por último ao final do día facían un reconto e o que máis bolboretas tivera debuxadas sería o gañador e pondríalle un reto ao outro. Correuse a voz destes dous xogos por todo o pobo, entón estaban todos os nenos xogando a eles e felicitando ao neno e a nena de conseguir esta maravillosa idea. Ao final seguiron creando xogos e máis xogos, pero sempre que tiveran que ver coas bolboretas 😉 , ata que un día a nena por cuestión de que a nai se tiña que desplazar todos os dias por un largo traxecto para chegar ao traballo, tivo que mudarse, pero nunca perderon o contacto entre eles, carteábanse, falaban por teléfono e nos findes de semana incluso se visitaban.
Os audios non sei como enviarchos
Podes envialos a aulasgalegaslinguagalega@gmail.com Grazas!!!